Screen partner 4
เมื่อทั้งสี่คนก้าวเข้าไปในสตูดิโอพวกคนงานก็เตรียมพื้นที่กันเสร็จเรียบร้อยแล้ว
ซูจื่ออี้มองไปรอบๆหาที่นั่ง ในห้องมีกล้องสองตัว มีมอนิเตอร์อีกหนึ่งตัว มีโต๊ะยาวข้างหลังกล้องตัวใหญ่ โต๊ะยาวนั้นนั่งได้สี่คน ข้างหน้ากล้องมีโซฟาเล็กสองอัน
ระหว่างที่เรียงลำดับก่อนหลังการออดิชั่นวันนี้
ทุกๆคนก็เตรียมตัวกันมาจากบ้านแล้ว ดังนั้นพวกช่างแต่งหน้าจึงเพียงแค่แต่งให้หน้าสว่างขึ้น
ที่เตรียมพร้อมกันขนาดนี้เพราะจะได้เสร็จไวๆ ต่อจากนั้นก็จับคู่ถ่ายรูป
ตอนซูจื่ออี้เดินเข้าห้องมา ร่างเล็กก็แสดงความรู้ไม่ดีออกมาอย่างชัดเจน
แต่พออยู่ต่อหน้ากล้องแล้วต้องปัดอารมณ์ออกไป
เซียงก็ทุ่มเทกับการแสดงเช่นกัน เมื่อช่างภาพขออะไรมาจะให้กอดจูบเปลือยท่อนบนให้เหมือนคู่รักกันจริงๆเขาก็ทำได้
สุดท้ายแล้วพอมาถึงตาซูจื่ออี้ อีกฝ่ายก็พูดคุยปกติ ซูจื่ออี้ก็ตอบสนองด้วยรอยยิ้มก่อนหายใจเข้าลึกๆ
ถ้าแค่โป๊ล่ะก็ เขาค่อนข้างจะมีประสบการณ์มากมาย แต่พอจะให้จูบแบบตอนมีอะไรกัน...แค่คิดก็เสียวสันหลังวาบแล้ว
ซูจื่ออี้ ยืนขึ้นช้าๆข้างหน้ากล้อง จอภาพมอนิเตอร์ก็สะท้อนภาพเขาเองให้ผู้ชมดู เขาเปลือยท่อนบน กล้ามเนื้อที่ไม่ได้พัฒนามากมาย แต่รวดลายเหล่านั้นกลับสวยงามมาก
ไม่มีไขมันส่วนเกินออกมาบวกกับความสูง180เซนติเมตร ยืนอยู่ข้างๆกับความสูง160เซนของเซียงดูตัดกันชัดเจนเหลือเกิน
พอเห็นว่าอีกฝ่ายเดินเข้ามา เซียงก็ทำหน้าไม่รับแขกแต่ช่างภาพเริ่มกดชัตเตอร์แล้ว ก็เลยเปลี่ยนอารมณ์เป็นคู่หวานแหววทันที
ซูจื่ออี้ก็เริ่มโพสท่าอย่างเป็นธรรมชาติข้างๆอีกคน
บางทีอาจจะเพราะแตกต่างจากผู้หญิงปกตินิดหน่อยล่ะมั้ง ซูจื่ออี้จึงไม่รู้สึกเก้อเขินกับเซียง
เขารู้สึกทึ่งกับใบหน้าของตัวเองเวลามองผ่านรูปที่ถ่ายออกมาแล้ว ดูดีมากเลยล่ะ
ก็เลยได้พักกันชั่วคราวที่โต๊ะก่อนที่หลายๆคนเริ่มเดินไปประชุมกัน
"เซียงอาจจะรับมือยากเกินไปนะ แต่รุกะก็พร้อมจะเล่นอยู่" ช่างภาพประกาศ
ซูจื่ออี้หลับตาลงให้พวกช่างแต่งหน้าทาแป้งทับลงไปอีกเพื่อให้หน้าสว่างขึ้น
พอเสร็จแล้วก็ลืมตามองไปทางรุกะที่เข้ามายืนข้างหน้าเขาแล้ว
ร่างสูงของอีกฝ่ายทำให้เขารู้สึกกดดัน ซูจื่ออี้จึงเดินถอยหลังไปก้าวหนึ่งอย่างไม่รู้ตัว
ซูจื่ออี้สูงอยู่แล้วแต่รุกะกลับสูงกว่าเขาตั้งครึ่งศีรษะ
ต่อมาหน้าของซูจื่ออี้ก็ซีดลง ผิวของคนตัวสูงเป็นสีแทนช็อคโกแลต
ตั้งแต่หน้าอกลงไปจนถึงท้องมีแต่กล้ามเนื้อที่โครตจะเซ็กซี่
พอบวกกับแสงสปอตไรท์ด้วยแล้ว มันเน้นให้สัดส่วนของอีกคนเป็นที่น่าดึงดูดใจมาก
แตกต่างจากเซียงที่ดูน่ารัก ร่างกายของรุกะเป็นแบบบึกบึนสมชายชาตรี ไม่มีทางที่ซูจื่ออี้จะจินตนาการว่าคนๆนี้เป็นผู้หญิงตัวสูงได้เลย
ขณะเดียวกันเขาก็เริ่มรำคาญที่รุกะมาอยู่ข้างๆ เริ่มไม่ค่อยอยากมีชีวิตอยู่เท่าไรแล้ว..
เหมือนความภาคภูมิใจในสัดส่วนร่างกายของตัวเองถูกทำลายไปเลย
"จื่ออี้ นายช่วยแสดงอารมณ์ออกมาหน่อยสิ เป็นคู่รักกันนะไม่ใช่คู่กัด" ช่างภาพพูดล้อเล่นลดความตึงเครียดของซูจื่ออี้ แต่หูของเขาฟังดูเหมือนการโดนติมากกว่า
การขยับตัวของเขาเกร็งแข็ง ไม่สามารถหัวเราะได้แถมยังเริ่มกลัวกล้องแล้วด้วย
เมื่อเห็นสภาพของซูจื่ออี้ที่ไม่ค่อยดีนัก แต่ช่างภาพก็ได้ภาพออกมาหลายอัน
จากนั้นก็ได้แนะนำเรื่องการจูบ
ก่อนตัดสินใจเริ่มถ่ายก่อนเวลา
รุกะมองไปที่เลนส์อย่างยั่วยวน คว้าคางของซูจื่ออี้ขึ้นมาจูบอย่างดูดดื่ม
การขยับตัวและมุมกล้องของเขาช่างฉลาดเหลือเกิน เพียงแค่ใช้ริมฝีปากแตะปากล่างของซูจื่ออี้ จอภาพก็แสดงออกมาราวกับกำลังจูบดูดดื่มรุนแรงอยู่
สุดท้ายช่างภาพก็พอใจ และกดชัตเตอร์ต่ออย่างสบายอารมณ์
ซูจื่ออี้ที่ยืนหน้ากล้องจำต้องเช็ดปากออก รู้สึกแหยงอยู่เต็มประดา เขารู้สึกว่าตัวเองเสียท่าให้
ถึงแม้ว่าเขาจะล้มเหลวในการออดิชั่นหนังเกย์แบบนี้ แต่เขาก็รู้สึกหงุดหงิดที่พูดอะไรไม่ออก แถมยังช็อคที่จูบกับผู้ชายด้วยกันอีกต่างหาก
เขาเข้าไปอาบน้ำล้างหน้าและพยายามสงบใจ
พอกลับมาที่สตูดิโออีกครั้งทั้งกองถ่ายก็จบแล้วและจอมอนิเตอร์ก็โชว์ภาพมากมายที่ถ่ายเสร็จแล้วมีคนมาดูเยอะแยะ
อาลี่ยืนตรงนั้นเห็นตัวเขาเข้ามา แล้วกระซิบว่า
"ช่างภาพเขาชอบภาพนั้นมากเลย"
บนจอภาพมีรูปของซูจื่ออี้และรุกะที่คู่กัน มันก็ดีกว่าที่เขาคิดเอาไว้มาก โชคร้ายที่เขายืนหลังรุกะร่างกายก็แข็งเกร็งการ แสดงออกก็ไม่ค่อยดีนัก
รุกะแทบจะไม่ต้องแสดงออกมากมาย การขยับตัวแบบนั้นช่างภาพก็ดูจะสนใจ...และชอบเขา
"ได้ยินว่าเขาจะจัดแบบนี้" อาลี่กระซิบ
"เซียงกับฉัน แล้วก็นายกับรุกะ อีกสักพักเขาก็จะสัมภาษณ์เพื่อจัดตัวละครอีกที"
ได้ยินดังนั้นเขาก็ถอนหายใจอย่างโล่งอกว่าอาจจะยังมีโอกาสอีกครั้ง
"ขอบใจนะ"
จริงๆอีกฝ่ายไม่จำเป็นต้องมาบอกข้อมูลอะไรแบบนี้ให้เขาฟังก็ได้ เขาอยู่วงการนนี้มาหลายปี มีเพียงไม่กี่คนที่มีความกระตือรือร้น
"ถึงจะแปลกๆหน่อยก็เถอะแต่ฉันก็ยังหวังว่าจะได้ทำงานกับนายนะครั้งต่อไป" อาลี่ยิ้มอย่างเขินๆ
ซูจื่ออี้ก็ยิ้มกลับไป เพียงคิดในใจว่าไม่มีทางหรอก...